Oyun, eğitimin ayrılmaz yapı taşıdır. Oyun olmadan net bir anlaşılır eğitim söz konusu olamaz. Çocukların en etkili öğrenme biçimleri oyundur. Oyun; çocuğun hem fiziksel hem psikomotor hem de duygusal gelişimini olumlu etkiler. Özellikle eğitici oyunlar dikkate alınmalıdır. Örnek verecek olursak lego, çocukların kas gelişimini olumlu yönde etkileyecek bir oyundur. Kas ve göz koordinasyonunu olumlu etkileyen lego; çocukların şekilleri, bütünselliği, renkleri iyi algılamasına ve ifade etmesine yardımcı olur. Başka bir örnek ise yapbozlardır. Çocukların hem eğlenip hem de mantıksal, görsel- uzamsal zekalarını geliştirebilecekleri şahane bir oyundur yapboz. Yapboz parçalarını büyük bir dikkatle bir araya getiren çocuk için odak noktası tam manasıyla yapboz olur.Yapboz yaparak odak becerisi gelişir. Daha pek çok eğitici oyun sıralanabilir: şekil, renk, sayı, harf, bütünleme, odak becerisi temelli. Bu tarz oyunlar aynı zamanda hafızayı da güçlendirir.
Peki bu tarz oyunların yanı sıra çocukların kendi arkadaşlıklarıyla kurdukları sokak oyunları gelişime yardımcı olamaz mı? Tabi ki olur. Özellikle çocukların psikolojik gelişimine yardımcı olan ve duygusal- sosyal zekalarını geliştiren oyunlar vardır: körebe, saklambaç, istop, yakan top gibi. Bu oyunlarda çocuklar gruplar arası iletişimi öğrenirler ve duygusal olarak sağlıklı bir ruh haline kavuşabilirler. Eğlendikleri için mutlu olurlar, mutlu oldukları için de sağlıklı bir psikolojiye kavuşurlar. Bu tarz oyunlarla duyuşsal gelişimlerini tamamlayan çocuklar daha özgüvenli hale gelirler ve lider ruhlu olanlar bu tarz oyunlarda kendilerini keşfederler. Bazı çocuklarda liderlik alanında özel yetenek vardır. Oyunlarda arkadaşlarını ister istemez yönetmeye ve ön plana çıkmaya başlarlar. Bu tarz çocuklar hemen arkadaşlarını organize etmeye başlarlar.
Kız çocukları bebekleri ile oynayarak annelerini taklit etme sureti ile anneliği öğrenirler. Erkek çocukları arabalara merak sararak arabalar hakkında daha küçüklükten itibaren fikir sahibi olurlar. Çocukluk döneminde pek çok oynanan oyun aslında ebeveyni taklit etme çabasıdır çünkü 4-6 yaş aralığında bu sıkça görülür. Oyun, bir çocuğun hayal gücünü genişletmek için en etkili yöntemdir. Öyledir ki çocuklar oyun kurarken kendi hayal dünyalarından bir şeyler katarlar. Bu da bir çocuğun koca bir dünya barındırdığı gerçeğini doğrular.
