Kübizm, Fransız sanatçılar Georges Braque ve Pablo Picasso tarafından geliştirilen bir sanat akımıdır. 1907 yılında başladı ve I. Dünya Savaşı'nın başlangıcına kadar etkili bir sanat hareketi olarak devam etti.

Kübizm, nesneleri ve figürleri soyutlamak ve analitik bir perspektifle yeniden düzenlemek amacıyla geleneksel sanat kurallarını zorlayan bir yaklaşımı temsil eder. Kübizmin ana özellikleri şunlardır:

  1. Geometrik Soyutlama: Kübizmin temel özelliği, nesneleri geometrik şekillere dönüştürmek ve bu şekilleri karmaşık bir şekilde bir araya getirerek nesneleri yeniden oluşturmaktır. Kübizm, nesneleri küpler, koniler, küresel formlar gibi temel geometrik şekillerle ifade etmeye odaklanır.

  2. Aynı Anda Birden Fazla Perspektif: Kübist resimler, aynı nesneyi farklı açılardan aynı anda gösterir. Bu, nesnelerin sadece bir açıdan değil, birkaç farklı açıdan görünümünü sunar.

  3. Renk ve Doku: Kübizmde renk ve doku da önemli bir rol oynar. Sanatçılar, nesneleri ve şekilleri farklı renklerle ve dokularla ifade ederler, bu da resmin yüzeyini karmaşık hale getirir.

  4. Analitik ve Sentezik Kübizm: Kübizm iki ana döneme ayrılır. İlk dönem, analitik kübizm olarak adlandırılır ve nesneleri daha fazla soyutlayan ve parçalara ayıran bir yaklaşımı temsil eder. İkinci dönem ise sentez kübizmi olarak bilinir ve nesneleri daha özgün ve estetik bir şekilde bir araya getirir.