Tahir, özellikle toplumsal sorunları ve insan psikolojisini derinlemesine işlediği eserleriyle tanınır. Romanlarında tarihi ve sosyal gerçekleri ustalıkla harmanlayarak okuyucularına farklı bakış açıları sunmuştur.
Kemal Tahir, edebiyat kariyerine öyküler ve makaleler yazarak başladı. 1930'lu yıllarda farklı gazete ve dergilerde çalıştı. Türkiye'nin önemli dergilerinde yazılar yazdığı gibi, siyasi ve kültürel konularda da aktif olarak görüşlerini paylaştı. 1940'lı yıllarda roman yazmaya yönelen Tahir, bu alanda büyük başarılar elde etti.
KEMAL TAHİR ESERLERİ
Roman:
- Sağırdere (1955)
- Esir Şehrin İnsanları (1956)
- Körduman (1957)
- Rahmet Yolları Kesti (1957)
- Yedi Çınar Yaylası (1958)
- Köyün Kamburu (1959)
- Esir Şehrin Mahpusu (1961)
- Bozkırdaki Çekirdek (1962)
- Kelleci Memet (1962)
- Yorgun Savaşçı (1965)
- Devlet Ana (1967)
- Kurt Kanunu (1969)
- Büyük Mal (1970)
- Yol Ayrımı (1971)
- Namusçular (1974)
- Karılar Koğuşu (1974)
- Hür Şehrin İnsanları (1976)
- Damağacı (1977)
- Bir Mülkiyet Kalesi I-II (1977)
Öykü:
- Göl İnsanları (1955)
Notlar:
- Kemal Tahir’in Notları 1-13 (haz. Cengiz Yazoğlu, 1989-1992).
Sohbet:
- Kemal Fahir’in Sohbetleri (haz. İsmet Bozdağ, 1980).
Mektup:
- Kemal Tahir’den Fatma İrfan’a Mektuplar (ilk eşine mektuplar, 1979)