Toplumsal

Dadaizm akımı nedir?

Dadaizm, 20. yüzyılın başlarında özellikle Birinci Dünya Savaşı döneminde ortaya çıkan, sanat ve kültürde geleneksel normlara karşı çıkan radikal bir sanat akımıdır

Dadaizmin ana karakteristik özellikleri şunlar içerir:

  1. Rastgelelik: Dadaistler, eserlerini bilinçli bir şekilde rastgele veya mantıksız bir biçimde oluşturmayı tercih ettiler. Örneğin, gazete kupürleri, ilanlar, metinler ve nesneleri bir araya getirerek anlamın bozulduğu veya yeni ve şaşırtıcı anlamların ortaya çıktığı kolajlar oluşturdular.

  2. İroni ve Mizah: Dadaizmin en dikkat çekici özelliklerinden biri, ironi ve mizahın sıkça kullanılmasıdır. Bu sanatçılar, toplumsal normları, otoriteleri ve gelenekleri alaya alarak eleştirdiler.

  3. Marksizm ve Anarşizm: Dadaizmin bazı temsilcileri, hareketi bir tür toplumsal devrim aracı olarak gördüler ve Marksist veya anarşist düşünceleri benimsediler. Bu nedenle, politik eleştiriler de dadaist eserlerde sıkça bulunur.

  4. Ses Şiiri ve Performans: Dadaistler, geleneksel şiiri ve performans sanatlarını sorgulayarak ses şiiri (fonetik şiir) ve absürd performanslar geliştirdiler. Bu tür eserlerde anlamın önemi yoktu; sesler, kelime oyunları ve sözcüklerin biçimsel özellikleri vurgulandı.

  5. Anti-sanat: Dadaizm, sanatın kutsallığına ve sanat eserlerinin özgün ve değerli olmasına karşı çıktı. Dadaistler, geleneksel sanat kurallarını ve normlarını reddederek anti-sanat eserleri ürettiler.

{ "vars": { "account": "G-9KFVFXJPJ" }, "triggers": { "trackPageview": { "on": "visible", "request": "pageview" } } }